Sinds de opkomst van het populisme in Vlaanderen en Nederland staan zaken als gedwongen huwelijken, kindhuwelijken en besnijdenis van meisjes en jongens ter discussie. Feministische groeperingen houden zich hiermee al langer bezig. Ook de Verenigde Naties, in het bijzonder de Commissie voor de uitbanning van discriminatie van vrouwen, richten zich op de vraag hoe zulke ‘Schadelijke Culturele Praktijken’ voor vrouwen en kinderen kunnen worden bestreden. In het Vrouwenverdrag uit 1979 werd al gesproken over de kwalijke werking van ‘sociale en culturele patronen’ en in 1995 is dit verder aangescherpt. Intussen is echter vanuit feministen in niet-westerse landen kritiek gekomen op het concept. Waarom worden bijvoorbeeld weinig ingrijpende vormen van meisjesbesnijdenis wel tot de ‘Schadelijke Culturele Praktijken’ gerekend en westerse cosmetische “vaginacorrecties” niet? Het Tijdschrift voor Genderstudies wijdt twee themanummers aan deze problematiek. Het eerste daarvan is onlangs verschenen, met daarin artikels over de aanpak van gedwongen huwelijken, eergerelateerd geweld en cultureel burgersschap.
No comments:
Post a Comment